Kommentar
17. mai-talen eg gjerne skulle ha halde
Det kan vera klokt å sjå 1814 utanfrå. Det syner det vesle landet vårt som eit unntaksdøme i Europa.
Godtfolk! Nasjonaldagar er gode til så mangt. Dei skal ha eit element av sjølvskryt, men utan ein dose sjølvkritikk forfell dei ofte til reine svadaen. For at lesarane ikkje skal falla i svevn, og for å vera betre førebudd på sjølvpiskinga som kjem, vil eg difor mjuka opp stemninga med litt skryt.
For det er neppe tvil om at nasjonalforsamlinga på Eidsvoll i 1814 gjorde ein framifrå jobb. På tre veker snikra 112 menn saman ei grunnlov med 110 paragrafar som var den mest liberale i verda til då (45 prosent av den mannlege veljarskaren over 25 år hadde stemmerett).
Fleksibilitet
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
