Avinor-krisa tok ikkje slutt da pandemitiltaka gjorde det. Kan det vere styringsmodellen det er noko gale med?
Reisande på Gardermoen i juni i år. Oslo lufthamn er i særklasse den mest lønsame flyplassen Avinor driv. Dei aller fleste norske flyplassane går med underskot.
Foto: Javad Parsa / NTB
Avinor, selskapet som driv norske flyplassar, er i krise. Igjen. Gjelda er for stor, utgiftene for høge, inntektene veks ikkje nok, og regjeringa trør til for å hjelpe: Neste år aukar avgiftene flyselskapa må betale til Avinor. Samtidig blir passasjeravgifta kutta med 600 millionar for å hjelpe flyselskapa og halde billettprisane nede, men det er uklart om tiltaka er tilstrekkelege.
Den akutte krisa tok til med pandemien i 2020. Jo færre som flyg, jo mindre tener Avinor, og flytrafikken har framleis ikkje kome attende til høgdene frå 2019. I 2023 var Avinor på konkursens rand og måtte bergast av regjeringa, skreiv E24 i november i fjor.
Denne situasjonen er langt utanom det vanlege. Men det er ikkje noko nytt at inntektene blir mindre og utgiftene høgare enn Avinor hadde venta. Dette er eit gjennomgåande tema i den 21 år lange historia til selskapet.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
