Krig
Bøner for fred og gamle motorsyklar
Ein motorsykkel kan overleve ved fronten i over to månader, medan levetida til ein bil er mellom 20 minutt og to veker, forklarer leiaren for «reparasjonsbataljonen».
Lysyanka-handverkarane Mykola Viznyuk, Vitaly Nehotsa, Vasyl Besarab og Oleksandr Korolenko reparerer gamle Sovjet-motorsyklar til ny teneste ved fronten mot russiske okkupantar.
Foto via viche.ck.ua
For eit par dagar sidan sat eg og arbeidde i Khlibna-kafeen nær Lviv-plassen i sentrum av Kyiv. Forutan meg var det tre andre menneske i kafeen, alle sat vi ved datamaskinane våre. Eit luftvernvarsel ville ha tvinga kafeen til å stengje, og vi ville ha hamna på gata, men med vårsola skinande gjennom glaset kunne du tru at verda er i orden.
Eg tenkte akkurat på kor stille Kyiv var blitt i det siste, da kafédøra brått vart opna og ein prestekledd mann kring førti kom inn. Han gjorde ein viss teatralsk entré, stogga og såg seg rundt, og trekte til seg merksemd. Alle glodde på han. Så erklærte han: «Eg har kome for å be for fred!» I godt og vel tre minutt ytra han seg på bønfallande vis, og da han tagde, kikka han forventingsfullt på oss med eit håp om å få noko att for strevet.
Den første som gav etter, var ein mann på om lag tretti som sat ved eit vindaugsbord. Han gav 20 hryvnia. Presten fryda seg, gjekk bort til gjevaren, la handa på hovudet hans og messa halvkviskrande ei bøn til. Så vende han blikket mot meg. Eg tok opp ti hryvnia, men da mannen nærma seg, spurde eg kva kyrkje han høyrde til. Han verka brydd. Ein kunne sjå at han tenkte febrilsk. Til slutt sa han: «Frå Volodymyr-katedralen.» «Kva heiter du?» spurde eg. «Fader Volodymyr!» svara han litt tryggare, snappa dei ti hryvnia frå fingrane mine, og forlét kafeen kvikt. Det er over tjue kafear kring Lviv-plassen, så han hadde mykje arbeid att.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
