Dei som skulle redde verda

Kring midten av 2010-talet hadde datakjemper som Google og Facebook falle i vanry. Dei vart kritiserte for monopolisering, maktmisbruk og moglege skadeverknader av verksemda deira. I tillegg hadde redsla for farane ved kunstig intelligens, den vi kjenner frå dystopiske science fiction-historier som Terminator, blitt sterkare. I 2014 sa fysikaren Stephen Hawking til BBC at realiseringa av ein ekte kunstig intelligens «tydde slutten for menneskeætta». Same år åtvara Oxford-filosof Nick Bostrom om det same i bestseljaren Superintelligence, og Elon Musk hevda at kunstig intelligens kunne vere farlegare enn atomvåpen.

Da den same Musk og ein handfull andre teknologiguruar møttest for å stifte OpenAI i 2015, var det med eit erklært idealistisk mål: å sikre at kunstig intelligens vart utvikla til beste for heile menneskeætta. Selskapet skulle drivast på idealistisk grunnlag, ikkje for profitt, og dele alle oppdagingane sine med verda.

Men å utvikle kunstig intelligens er skrekkeleg dyrt, og dei første donasjonane frå Musk og andre strekte ikkje til. I 2019 vart non-profit-modellen forlaten, og Microsoft spytta inn ti milliardar kroner i OpenAI. Giganten Amazon var allereie inne som donor frå starten, medan Elon Musk gjekk ut av styret i 2018.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare