Kommentar
Dødeleg tortur
Isolasjon, straffarbeid og tortur har lang tradisjon i Russland. Men no er det få som tør å seie ifrå om uretten.
Teikning: May Linn Clement
Kvar er Navalnyj? Støttespelarane til den fremste kritikaren av russiske styresmakter slo alarm 12. desember i fjor, etter at dei ikkje hadde høyrt frå Aleksej Navalnyj på seks dagar. Sist han vart sett, hadde han kjent seg dårleg og svima av på ein benk i fengselet der han sona, i Vladimir fylke ikkje langt frå Moskva. No frykta dei for livet til den tidlegare opposisjonspolitikaren.
25. desember dukka han opp att i ein straffekoloni i Sibir, 1200 mil nord frå Moskva. På X-kontoen sin fortalde Navalnyj at reisa hadde tatt nesten tre veker, og at ruta var så innvikla at han ikkje rekna med at nokon ville klare å spore han opp før midten av januar. Gjennom advokaten takka han alle som hadde uroa seg for han, og fleipa med at han var den nye polarjulenissen.
Nedbryting
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
