Eksamensfusk som fortent
Jukset i høgare utdanning handlar ikkje om dårleg moral. Det er resultat av systemsvikt, meiner tidlegare høgskulerektor Håvard Teigen.
Illustrasjon: Shutterstock / NTB
Denne vinteren har gjort skade på tilliten til både politikarane og utdanningssystemet i Noreg. Media har avdekt omfattande avskrift utan kjeldereferansar i masteroppgåvene til to statsrådar, og ein av dei måtte gå. Men avskriftene til Ingvild Kjerkol og Sandra Borch er knapt toppen av isfjellet. Tusenvis av norske studentar har late seg freiste til å ta snarvegar når dei skulle skrive masteroppgåve eller heimeeksamen. Frå 2018 til 2022 vart minst 3800 studentar straffa for fusk, skriv VG i januar. Om studentane ikkje har forferdeleg dårleg evne til risikovurdering, må vi gå ut frå at mange tusen fuskarar slapp gjennom utan å bli oppdaga. Det siste dryge året har dessutan såkalla generativ kunstig intelligens (KI) opna heilt nye høve for dei som vil jukse seg til ein grad.
Men dette handlar ikkje om moralsk svikt hos einskildstudentar. Heller ikkje om manglande kontroll ved einskilde institusjonar, meiner Håvard Teigen, professor emeritus i samfunnsplanlegging og tidlegare rektor ved Høgskolen i Innlandet. Problemet er at sjølve systemet for høgare utdanning stimulerer til juks i stort omfang, hevda han i eit innlegg i Khrono 22. februar, med tittelen «Juksesakene er systemsvikt».
Falske papir
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
