Filosofiske forviklingar

Professor Tove Pettersen meiner filosofifaget har eit likestillingsproblem.

Filosofen Hannah Arendt (avbilda i 1944) - som rett nok insisterte på at ho var samfunnskritikar, ikkje filosof - er ei av ytterst få kvinner på den filosofiske kanon. Kvifor er dei så få? Foto: Fred Stein / NTB
Filosofen Hannah Arendt (avbilda i 1944) - som rett nok insisterte på at ho var samfunnskritikar, ikkje filosof - er ei av ytterst få kvinner på den filosofiske kanon. Kvifor er dei så få? Foto: Fred Stein / NTB
Publisert Sist oppdatert

At filosofifaget historisk sett har vore mannstungt, og at bidraga frå dei få kvinnelege filosofane som fanst, ikkje får merksemd, er det stort sett semje om i dei filosofiske fagmiljøa. Derimot er det usemje om korleis fagmiljøa skal handtere denne erkjenninga. Kva har dette historiske faktumet å seie for korleis ein les filosofihistoria? Og i kva grad påverkar det utviklinga av faget i dag?

– Det er sannsynleg at den noverande underrepresentasjonen av kvinnelege bidrag til filosofien hindrar utviklinga av intellektuelle ressursar i faget, skriv filosofiprofessor Tove Pettersen i den nyleg publiserte fagartikkelen «Filosofiens kjønnsrabalder» (Nytt Norsk Tidsskrift, 1/2024).

Feil signal

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement