Vitskap
Framtida er sjølvskriven
No kan robotane analysere og skrive for oss òg. Konsekvensane er uoverskodelege.
Illustrasjon generert av OpenAI-programmet Dall-E, ut frå desse stikkorda: Rembrandt oil painting robots writing text newspapers books journalists students office.
Dall-E
I Roald Dahl-novella «Den store automatiske diktografen» frå 1953 møter vi Adolph Knipe, ein genial oppfinnar som ikkje er nøgd med å ha laga verdas beste reknemaskin. Knipe drøymer om å bli forfattar, men manglar skrivetalent. Så går eit lys opp for han: Sjølv om ei reknemaskin ikkje kan tenkje, kan ho ha eit nesten uavgrensa minne. Og grammatikalske reglar var «nesten matematiske i sin ufravikelighet». Knipe konstruerer ei maskin som kan lagre alle ord i ordbøkene og kan setje dei saman i korrekt rekkjefølgje. «Og så kunne man gi den en handling å arbeide med, og overlate det til maskinen å skrive setningene.»
Han slit først med å overtyde sjefen sin, direktør Bohlen, om at dette er ein god ide. Men Knipe forklarer at skriving ikkje er ulik andre typar produksjon: «Min maskin kan lage en trykkeferdig novelle på fem tusen ord i løpet av tredve sekunder. Hvordan skal skribentene klare å konkurrere med det?», seier Knipe. «Hvem tror De vil kjøpe håndlagede historier, når de kan få den andre sorten til halv pris?»
Framsynt
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
