Essay
Kvit skuld og soning
Diverre er woke berre endå ei rørsle som peikar ut éi gruppe som rota til alt vondt i verda. No er det ikkje svarte, skeive, muslimar eller jødar, men kvite, helst kvite menn.
Religiøse sjølvpiskarar. Illustrasjon frå Nürnbergkrøniken (1493), ei verdssoge av Hartmann Schedel (1440–1514).
Kvifor melder media om hat når vestlege gjer skade, men om maktesløyse når ikkje-vestlege gjer det? Kvifor lærer norske elevar at vestlege erobringar var «massakrar» og «nedslakting», medan ikkje-vestlege gjekk føre seg «utan tvang»? Kvifor ser me på vestleg slavehald som ei holocaust-hending utan historisk sidestykke? Kvifor er det høgrevridd antiwoke at vestlege er verdikonservative, men ikkje at arabarar og afrikanarar er det?
Woke har svara. Og dei er vitskap. Omfattande kvitleiksstudium (whiteness studies) og kritisk raseteori (critical race theory, CRT) syner at kvitt privilegium (white privilege) reproduserer seg som systemisk rasisme og går i arv. Medan den kristne arvesynda er universell, råkar woke-arvesynda berre éi gruppe.
Dei antiwoke har svara, dei òg: Kvit skuld kjem av ei antivestleg samansverjing mot kvite.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
