Livsrom for rein
Er det rom att til plasskrevjande, nomadiske livsformer på ein klode med åtte milliardar menneske?
På Dovrefjell og i Rondane finst dei siste genetisk opphavlege villreinane i Europa. Her ser ein tre storbukkar i Dovrefjell-Sunndalsfjella nasjonalpark.
Foto: Svein Sæter
Er omsynet til den norske villreinen så viktig at det no er naudsynt å riva den majestetiske turisthytta Snøheim på Dovrefjell? Og stengja fleire av stiane fotturistane nyttar? Lyt ein omplassera eller skyta ned moskusstammen? Er det rett å setja ålmenningsretten til sides og forby ikkje-motorisert ferdsle som padling og drakesigling på Hardangervidda?
Ja, slike inngrep er del av dei tiltakspakkane som statsforvaltarane i desse dagar sender over til Miljødepartementet, og som skal ut på høyring i 2024.
Les også: «Valet mellom rein, drakar og moskus»
Om planane vert sette i verk, råkar dei den nasjonale identiteten til urbane nordmenn. Om ein ser etter korleis ressurssterke menneske no isceneset seg sjølve i sosiale medium, er det ikkje lenger ved hjelp av fotografi frå eksotiske palmeøyar eller spanande metropolar, for slikt krev klimaøydeleggjande flyferder. Nei, slik personlegannonsar i gamle dagar gjerne vart runda av med «Bill.mrk. Turar i skog og mark», er det fjellturar i dyrt merkevareutstyr som no skal byggja ein sunn og attraktiv identitet.
Men fjellfolket risikerer snart å møta ei omvend hildring i høgda. Eit Soria Moria av helsebot, raudvin og peiskos, turisthytta Snøheim, kan forsvinna i himmelbrynet. Og dei som skulle dit, kjem langs ein sti det er forbode å gå på.
Jeger for og mot
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
