Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Etter kvart som vi nærmar oss jul og eit nytt år, har kulturlivet i Ukraina, som alltid er fargerikt, blitt enda livlegare. Alt blir gjort for at folk flest skal kjenne at høgtidene er i kjømda, trass i problematiske nyhende frå fronten.
Eit juletre er sett opp på Sofia-plassen i Kyiv etter ordre frå borgarmeisteren. Det er berre det at treet er halvparten så stort som treet i fjor, og ikkje like overdådig pynta. I røynda er det ikkje eingong eit ekte, grønt tre. Det er skinande kvitt, som om eit forferdeleg sjokk har teke fargen frå dei grøne greinene.
Utselde premierar på livlege framsyningar går på teatera, og reklame for gallashow med standupartistar finn ein over heile byen. Det er nok av billettar å få til underhaldninga, men eg reknar med at også desse snøgt blir utselde.
Velkurerte utstillingar har opna i museum og andre galleri, inkludert slike som handlar om ukrainske juletradisjonar. Landet freistar få opp humøret, i trong til å sleppe fri frå røynda for ei stund.
Søndag i førre vekebestemde eg meg for å støtte denne trenden og drog til kultursenteret Det ukrainske huset for å sjå ei utstilling av ukrainsk naivistisk kunst.
Eg venta meg ei lita utstilling sentrert kring den mest kjende naivistiske kunstnaren vår, Marija Prymatsjenko. Museet som er vigd til arbeidet hennar i nærleiken av Kyiv, vart øydelagt av eit russisk missil heilt i byrjinga av krigen. Det gjorde verka hennar enda viktigare og auka symbolverdien deira. Måleria som overlevde åtaka, blir no oppfatta av ukrainarane som ein «føniks som stig opp av oska».
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
