Politiske oppløysingstendensar
Presidentvalet i Frankrike har eit heilt nytt spenningsnivå.
Bøker, stolar og andre laus-
øyrar hagla ned over politibilar og gendarmar oppstilte ved inngangane til prestisjetunge parisiske universitet og høgskular, okkuperte av studentar i protest mot fyrste omgang av presidentvalet. Etter ei lov frå 1229 som fylgde med inn i Code Napoleon, har ikkje politiet lov til å gå inn på universiteta utan ved katastrofetilstandar. Så der stod gendarmane og tok imot kva dei fekk, medan studentane dreiv hærverk inne i ærverdige bygningar.
Studentslagordet var «Korkje Macron eller Le Pen». Okku-pantane ville ikkje røyste på nokon av dei to kandidatane. Den største, tradisjonelt sosialistisk orienterte studentorganisasjonen går rett nok inn for Macron; fleire medieflinke konservative foreiningar argumenterer for Le Pen. Macron når mellomklassefolk og statstilsette i byane, og Le Pen folk på landsbygda, tidlegare industristrok og fleire grupper enn før, jamvel i kondisjonerte krinsar.
Det veks til ein større anti-Macron-kampanje enn nokon ville trudd. Tanken om å demme opp for Le Pen vert ikkje like automatisk godteken som sist. Ikkje eingong republikanarane er samde om det. Dette kan ha effekt i andre valomgangen. Det er uklårt korleis tilhengjarane av Dei Grøne vil te seg, ein mindre del vil også der gå til Le Pen.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
