Røyster tel, valsystemet avgjer

Ikkje mange fleire britar røysta Labour i Storbritannia i år enn i 2019. Men røystene fordelte seg annleis. Det gav eit maktskifte.

I den fyrste talen Keir Starmer heldt framfor Downing Street nr. 10, var han visjonær og energisk som få.
I den fyrste talen Keir Starmer heldt framfor Downing Street nr. 10, var han visjonær og energisk som få.
Publisert

Maktskiftet kjem av valsystemet: fleirtalsval i einmannskrinsar. Medan Europa går til høgre, går Storbritannia til sentrum–venstre, no også Frankrike. Var det ikkje Lenin som sa noko slikt som at det kan gå tiår utan at noko hender, og så kjem ei veke då alt skjer? Sjølv Lenin kan ha gode poeng.

Etter Jeremy Corbyn og katastrofevalet for Labour i 2019 er det inga lita bragd Keir Starmer har utført for å få partiet electable så fort. Labour har no eit fleirtal på 176 i Underhuset, opp frå 211 til 412 mandat.

Britiske veljarar har synt at dei kan kasta seg om på drastisk vis, og som i Frankrike ser vi mange som røystar taktisk. Især har dette kome Liberaldemokratane til gode. Mange har røysta på dei for å fjerna toryar.

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement