Kommentar
Skjermbrukutvalet har levert sin rapport. Han kunne vore skriven av ein chatbot.
Dei siste 10–15 år har Noreg vore gjennom ein stille revolusjon. Skulane våre, og i mange tilfelle barnehagar, er blitt digitaliserte. iPadar og digitale læremiddel har mange stader tatt over for papirbøker, penn og papir, som har vore verktøy for læring sidan tidleg mellomalder.
Ingen undersøkte om endringa var bra for barna og læringa deira. Svært mykje forsking, for ikkje å snakke om erfaringar frå foreldre og lærarar, viser det motsette: at skjermbruken går negativt ut over barns lese- og konsentrasjonsevner. Digitalisering blei eit mål i seg sjølv, mens ein i stor fart suste forbi alle fareskilt. Å kalle det som har skjedd, «systemsvikt», er neppe for sterkt.
Som kunnskapsminister har Kari Nessa Nordtun (Ap) sett i gang ei realitetsorientering og ein snuoperasjon. Derfor blei Skjermbrukutvalets rapport (NOU 2024: 20), som blei levert denne veka, møtt med uvanleg stor interesse. Utvalet skulle sjå på korleis skjermbruk påverkar helse, oppvekst, læring og trivsel i barnehagen, på skulen og på fritida.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
