Sveriges mange andlet mot verda

Svensk innvandringspolitikk har gått gjennom fleire hamskifte dei siste 100 åra.

ANTISEMITTISME: Butikkvindauget til ein bokhandlar i Stockholm i 1941.
ANTISEMITTISME: Butikkvindauget til ein bokhandlar i Stockholm i 1941.
Publisert

Sverige har ikkje alltid vore eit innvandringsliberalt land. I 1930-åra, da framveksten til nazismen skaka Europa, var målet til den svenske regjeringa å sleppe inn så få flyktningar som mogleg. Særleg var det motvilje mot å late jødar få kome inn i Sverige. Mange jødiske flyktningar frå Hitler-Tyskland vart avviste ved grensa – dei vart ikkje rekna som politiske flyktningar.

Under andre verdskrigen skifta svenske styresmakter line overfor menneske på flukt. Da var det nabofolka som var i naud, og i krigsåra gav Sverige opphald til nærare 200.000 flyktningar, dei aller fleste frå Noreg, Finland, Danmark, Estland og Latvia. Storparten av dei danske jødane berga òg livet ved å flykte til Sverige i 1943.

I etterkrigstida var den svenske flyktningpolitikken ganske restriktiv att, med eit visst unnatak for flyktningar frå Ungarn og andre kommuniststyrte land. Men den sterke økonomiske veksten på 50- og 60-talet skapte stort behov for arbeidskraft. Den måtte hentast frå utlandet.

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement