Politikarar og samfunnsvitarar trekkjer stadig fram at ein av dei store styrkane i det norske samfunnet er tilliten vi har til kvarandre. Når det er dugnad i burettslaget, stiller vi opp i trygg forvissing om at naboen òg kjem, og vi betaler skatt og stolar på at pengane går til aktverdige formål.
I mange daglegvarebutikkar har dei no sett opp terminalar der kundane sjølv kan skanne og betale for varene sine. Tillit, tenkjer eg. Men er det eigentleg det? Når eg har køyrt varene gjennom strekkodelesaren og trykt på «gå til betaling», spør skjermen i somme butikkar om eg har skanna alle varene.
Kva er det for spørsmål? Sjølvsagt har eg det! Eg er ingen simpel tjuv heller! (Og om eg no var ein tjuv, ville eg vel ikkje ha utbasunert det sånn utan vidare. Kor dum går det an å bli?)
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
