Det finst ei ny kvinnerørsle som vil attende til då kvinner var heimeverande på heiltid. Der kan dei nytta all tida si og alle kreftene på borna, heimen og ektefellen – som tradisjonen tru vel er ein mann? Det finst ein veksande skare med slike «tradwives» der ute, høyrde eg på Politisk kvarter ei morgonstund i førre veke.
Programmet sa ikkje så mykje om kva krav og forventningar slike tradisjonelle koner har til mennene dei ønskjer seg, men at også ektemennene må dyrka tradisjonelle verdiar, det seier seg sjølv. Tradisjonelle mannsverdiar, som fråvær. Heimeverande husmødrer har til alle tider hatt både nytte og glede av ein fråverande mann. Til dømes ein i handelsflåten, berre heimom som snarast kvar jul. Dritings. For å skremma livskiten ut av kjerring og ungar. Eller rett og slett for å slå fast at borna har vakse frå han, og at den heimeverande kona er på ein annan planet.
Ikkje eit vondt ord om tradisjonelle menn, som eg kjenner godt, for ikkje å seia intimt. Dei er riddarlege, opnar dører, flasker, dreg ut stolar, forsyter, forsyner, står hos og verjar kvinner og born mot naud og armod. Men ver trygge på det, de tradisjonssøkjande kvinner, at på ryggen av herremennene dykkar kjem det til å ri inn ein hærskare av tradisjonelle fyllikar, psykopatar, gjerrigknarkar og svin. Som det alltid har gjort.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
