Kommentar

Dansen kring bedehuset

I nokre intense månader annankvar haust vert kristen folket plutseleg viktig.

Publisert

Frå å leve i skjul elles, i mindre og isolerte, men tette sosiale fellesskap i lågkyrkjelege forsamlingar eller bedehus, vert plutseleg den nasjonale scena opna opp for dei: No er dei attrådd, no kappast Frp og KrF om å høyrast mest mogleg ut som dei, no er det tid for konkurransen om å vere mest kristen.

Den store tiurleiken har byrja: No lokkar Hareide og Listhaug høglydt på jaktobjektet, pyntar på framtoning og talemåtar. Som alle andre menneske som gjer alt dei kan for å verte godt likt av nokon andre, er det noko panisk over dei begge. Det er mest ikkje grenser for kva dei to kan finne på. Kampen står om eigarskap til «dei kristne verdiane». Det er langt meir som sameiner dei to enn det som skil: Begge koplar politikk og religion på ein problematisk måte. Begge talar om «det kristne» som om dette finst i rein form.

«Det kristne»

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement