Kommentar
Syndefallet til statsrådane
Habilitetssakene til Støre-regjeringa er eit godt høve til å totalrenovere regelverket og kontrollrutinane for regjeringa.
Dei fleste regjeringar opplever at statsrådar må gå av som følgje av «skandalar» av ulik art. Sommarens habilitetssaker i regjeringa er likevel symptom på noko alvorleg. Tre statsrådar er skulda for å ha brote habilitetsreglar som skal hindre at dei sjølve eller vener kan oppnå ein særleg fordel. Alvoret ligg i at habilitetsreglar er fyrstelina mot korrupsjon. Straffelovrådet har peikt på samanhengen: «Sammen med habilitetsregler og andre bestemmelser bidrar forbud mot korrupsjon til at det i offentlig virksomhet ikke finner sted utenforliggende pa°virkning og derved uriktig tjenesteutøvelse.» Det er her vi er: I eit ullent grenseland mellom saksbehandlingsfeil og korrupsjon. Habilitetsreglane er der for å hindre at nepotismen rår i statsstyringa. Nepotisme i regjeringa er gift for tilliten til statsstyringa på alle nivå.
Det er naturlegvis ikkje fyrste gongen ei norsk regjering blir skulda for å gje seg og sine fordelar. Regjeringa Solberg fekk til dømes kritikk for å utnemne sin eigen forsvarsminister til fiskeridirektør, i strid med hevdvunnen praksis. Når vi no får tre nye saker på kort tid, kan vi ane ein systemsvikt og eit syndefall for styringa av kongeriket Noreg. I bibelforteljinga om syndefallet førte lovbrotet Adam og Eva gjorde, til at menneska forstod at dei var syndige og måtte frelsast. Som menneska i bibelforteljinga må statsrådar også frelsast. I ein demokratisk rettsstat er frelsa juridisk: reglar og kontroll.
Havarikommisjon
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
