Mat
«Eg blir invitert på krepselag årleg. I år var eg så heldig å kunne stikke av med restane, nærare bestemt to fulle bereposar med krepseskal.»
Krepsen er genial fordi han smakar fantastisk: Først når han ligg på fatet, så når han er blitt suppe.
Foto: Dagfinn Nordbø
Det er harde tider. Handleposen kostar lett tusen kroner, og då er han ikkje eingong full. No er tida inne for å nytte ressursane betre, og det kan gjerast på fleire måtar. Eg har tidlegare lovprist rekeskal her i denne spalta, ein ressurs som vi på ingen måte må skusle bort, men lage ei episk skaldyrsuppe på.
Så er eg så heldig å verte invitert på krepselag årleg. Det er same datoen kvart år, og det er litt av ei forsamling: kunstnarar, forfattarar, reklamefolk, karikaturteiknarar, alle saman frå øvste hylle.
Krepsen kjem inn i biletet fordi verten feirar fødselsdag, og det må jo markerast, denne gongen fylte han godt over dei åtti. Men like sprek og fyrig som nokon gong er han. Bordet er dekt med store krepsefat til gud veit kva for ein totalpris. Det kjem frå byens beste delikatessebutikk, så eg hadde aldri hatt råd til det. Men i år var eg så heldig å kunne stikke av med restane, nærare bestemt to fulle bereposar med krepseskal. Dei bar eg med meg heim, så det er bokstaveleg talt berekraft me skal lage i dag.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
