Mat
«Etter tre heile dagar med lam og kål, er det tid for vilt.»
Reinsdyr kan fint serverast utan purear, men med reine smakar. Her med brekkbønner, eg brukte grøne erter.
Foto via Wikimedia Commons
Fårikålsesongen er over. Det frekke framlegget mitt om kvitlauk i fårikålen fekk mange kommentarar både på e-post og i sosiale medium, men ingen sterke protestar: Mange meinte at seks kvitlaukar var for lite, nokre skreiv at dei også brukar karri, og ein nabo slo frampå om den rumenske varianten sin, med spinat i staden for kål.
Ein treng då to kilo frisk spinat til to kilo kjøt. Det skal eg absolutt prøve neste år. Lam og spinat er jo også vanleg i det indiske kjøkenet, og heiter då saag gosht. Eg har jo vore pakistansk gift og har derfor ete det ganske ofte. Ein lesar brukar eple og kvitvin i sin fårikål. Det er spanande og gir sikkert god syre til smaken. Men no, etter tre heile dagar med lam og kål, er det tid for vilt.
Eg kjøperav det same jaktlaget kvart bidige år, og den årlege tinginga av ti kilo reinkjøt ligg no og freistar i frysaren. Det måtte sjølvsagt feirast, så eg inviterte musikarane i bossanovaorkesteret mitt på middag, pluss eit par til. Vanlegvis føretrekkjer eg fire rundt bordet, eg tykkjer det vert lettare å halde kontrollen, men denne gongen blei vi fem.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
