Teknologi
Fusjon
Det er her verdsnyhende skjer. Laserane skyt på det nedkjølte hydrogenet og får det til å implodera og skapa ein kjernereaksjon som gjev meir energi enn det mottek.
Foto via Wikipedia
Eg har ei vedgåing. Ei glede som eg skjemst over. Eg les kommentarfelt. Der får eg stor innsikt i kva andre tenkjer.
Før jul tok det heilt av i kommentarfeltet i lokalavisa mi, Bergens Tidende, då ein kommentator under tittelen «Denne gode energinyheten trengte verden virkelig nå» panegyrisk fortalde om at ein i Sambandsstatane hadde klart å få meir energi ut av ein fusjonsreaktor enn den energien som sette i gang prosessen. Energiproduksjonens heilage gral var funnen, og det burde setja større fart på det grøne skiftet.
Er det noko som vekkjer gamlingane på galleriet i The Muppet Show, så er det kombinasjonen av grønt skifte og energi. Kommentarane hagla. Den tilsette i avisa fekk så hatten passa og vart fortald at Lawrence Livermore National Laboratory (LLNL), som er underlagt National Ignition Facility (NIF), brukar nærast eit kraftverk for å halda laserane som startar prosessen, gåande, og at dette aldri ville kunna materialisera seg. Det grøne skiftet er sjølvsagt berre tullball for at alle moglege slags aktørar skal få eit sugerøyr ned i statskassa.
Kva skal ein tru? Er dette berre haussa opp, eller var 5. desember 2022 ein merkedag i menneskehistoria? Eg må spørja nokon som kan dette. Eg ringjer postdoktor Ratliff og spør om han kan fortelja meg litt om fusjon.
– I den typiske deuterium–tritium-kjernefusjonen (D+T) som vert brukt av dei fleste fusjonsanlegg på jorda, og som vert rekna som mest levedyktig for framtidig kraftproduksjon, smeltar hydrogenkjernar saman for å danna ein heliumkjerne og eit nøytron. Desse produkta veg mindre enn bestanddelane sine, og ein har dermed gjort om masse til energi via Einsteins vidgjetne formel E=mc2. Dei to hydrogenkjernane, som begge er positivt ladde, støyter kvarandre frå seg på ein liknande måte som to like polar av stavmagnetar. For å overvinna denne fråstøytinga og smelta saman må dei kollidera i svært høg fart, forklarer han.
– På partikkelskalaen vert fart omsett til temperatur, og på eit makroskopisk nivå inneber desse nødvendige temperaturane at hydrogenet må koma i plasmatilstand. Mykje vanskelegare enn å oppnå ein enkelt fusjonsreaksjon er det å produsera ein sjølvgåande fusjonsreaksjon, referert til som «tenning».
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
