I mørkeret er alle kattar fargerike

Det er høgljos dag. Eg står utanfor våpenhandlaren og rettar nattkikkerten mot mannen som sit i ein traktor rett ved sida av. Han viser seg ikkje i søkjaren, men den varme olja i hydraulikken lyser opp. Også karen som grev for harde livet nede i grøfta, kan eg sjå i søkjaren.

Eg ser opp mot fjellet Løvstakken. Der står ein hjort som eg aldri ville ha sett med berre auga.

Det eg ser i kikkerten, er varmestråling. Alt som har varme, sender ut infraraudt ljos, foton, bylgjer med låg frekvens som me ikkje kan sjå. Fyrst når noko vert raudglødande vert det synleg.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare