Humor
Kløyvd tunges tale
Det luskar ein uorganisert minoritet iblant oss og ber på ein språkleg løyndom.
Teikning: May Linn Clement
«Ka e klokkæn?», spurde dei på Skinstø skole, der eg hadde gått sidan førsteklassen.
«Om du vett kor møje klåkkå e?», sa dei på Gausel, der eg no skulle byrja.
Året var 1986, og me hadde flytta frå Hordaland til nabofylket Rogaland. I ein skuleklasse med lokalfødde siddisar stakk ein bergensar seg ut som ein sur fagott i eit harpeorkester. Ikkje berre orda var annleis, men sjølve melodien.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
