Essay
Mitt eige rom
Kva har eit eige rom med skapande kvinner å gjera?
Teikning: May Linn Clement
–Ha ein fin dag! ropar eg, smeller att ytterdøra og skundar meg inn på kjøkenet, der eg vinkar til gutane frå vindauget idet dei spring ned til skuleskyssen. Frå denne augneblinken er eg åleine i huset i nesten åtte timar. Arbeidsdagen kan byrja, og det fyrste eg gjer, er å setje på ein klesvask. Så går eg til skrivebordet, der eg fyller timane med teikningar og tekstar. Dette huset er vorte mitt eige rom.
Kva treng eg for å kunna leva av å teikna og skriva? Eg treng ein stad eg kan vera kreativ og produktiv, og eg treng nokon som betalar meg for det. Slik tener eg pengar til portemoneen min, som Virginia Woolf skriv om i det lange essayet A Room of One’s Own frå 1929.
«Den som har setlar i portemoneen og evnar å produsera fleire, kan seia: Eg treng ikkje hata nokon mann, han kan ikkje gjera meg noko. Eg treng heller ikkje smigra nokon mann, han har ingenting å gje meg.» (Mi omsetjing.)
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
