Lukta av eksos frå totaktsbensin har fylt nasen min mykje av livet. Eg driv nemleg eit hogstføretak og dyrkar ein spesiell kjærleik til hardtre: bøk, eik, alm og så bortetter. Dersom kunden ynskjer å fjerne eit tre som ikkje høyrer til kategorien, er eg rask med å finne meg eit anna oppdrag.
For motorsagene mine har vorte større med åra. Det er eit nederlag kvar gong den gode venninna mi Stihl 500i vert ståande ubrukt. Eg kan ikkje nytte ho på småkratt. Det vert som å skyte sporv med kanon. Dessutan er handtaket oppvarma – ein funksjon dei eldre sagene mine manglar. Eg har vorte vand med denne luksusen. For helvete er ein kald plass og ikkje ein varm. Tvilar du, kan du spørje hogstmennene frå Finnskogen.
Det er derfor ikkje rart at or, eller «åre», som vi seier på Sunnmøre, ikkje er nokon favoritt hjå meg. Brennverdien er låg, veden billig. Gråor veg berre 360 kg per kubikkmeter i absolutt tørr tilstand. Svartora har noko betre tettleik, men heller ikkje ho er noko å skrive heim om. Kjøper du blandingsved, kan du vere sikker på at sekken er full av or. Er du ekstra heldig, er han fuktig og freser i det du prøver å setje fyr på skiten.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
