Når ein utvitydig har sete seg føre å verte god til noko, er målet for dei fleste å spele fyrstefiolin. Det er ikkje det same å slå i bordet med at du speler andrefiolin. For ikkje å snakke om tredjefiolin. Slik kan me slutte at om du vil spele på fele, så sørg for å verte god.

Boklækjaren har ein særs stutt karriere som musikar. Eg valde trekkspel som valfag i ungdomsskulen. Eg vart aldri fyrstetrekkspelar. Kan hende rauk heidersplassen då eg kasta ut trekkspelet og nytta kofferten som akebrett. Men det var god fart i instrumentboksen ned akebakken, det skal han ha.

Skeisebibliotekaren i LASK vart berika av oppgåva denne veka og skriv: «Det kjappe google-søket ’skuespill + 1903’ førte meg til en Wikipedia-side med 2 (to) oppslag, nemlig Dronning Tamara av Hamsun og Näktergalen i Wittenberg av Strindberg; hah! Medikus er glad i Knut! Men... nynorsk, eller landsmaal? Høyt oppe noen sekunder, der, altså. Et kjapt oppslag i Tamara bekreftet jo selvsagt at jeg var på ville veier. Men under over alle undre, ved, nærmest på måfå, å legge ’+ nynorsk’ til den allerede etablerte søkestrengen fikk jeg opp flere treff, hvorav det første så slik ut: Sigurd Eldegard – Norsk biografisk leksikon: ’Sigurd Eldegard døde 1950. Verker. Skuespill. Ravn frå Island (ikke trykt, ikke oppført); Kulissestøv (ikke trykt, ikke oppført); Fossegrimen, 1903; Kong Saul, 1904’... Jaha? Fossegrimen? Der måtte jeg bla opp i NBs digitale eksemplar, og på side 109 fant jeg virkelig sitatet. Atter høyt der oppe, og nå – for å bli! Da var det bare å lese seg frem til at kona ho heitte – Aud, men ’bare å lese seg frem’… det var ikke det – Aud var jo klar tidlig, men teksten, den trollbandt, og stykket måtte leses fra første til siste replikk og scene – det var stor litteratur, det der, rett og slett!

Kulturhistorisk leksikon på nett: ’Søndag 29. jan. Premiere paa Eldegards skuespil ’Fossegrimen’. Første gang et skuespil paa Landsmaal opføres paa Nationalteatret. Huset udsolgt til sidste plads. Øredøvende bifald fra tag til gulv. Nydelige dekorationer. National musikk. Skuespillerne greier landsmaalet godt – naar undtages Garmann da!’»

Inger Merete, Kirsti og Grete skriv: «Dette var endå ei oppgåve der vi vaks i visdom. I vår tid er nok ikkje denne forfattaren den mest spela. Sigurd Eldegard hadde debuten sin med skodespelet Fossegrimen. Det handlar om spelemannen Myllarguten. Stykket var det fyrste nynorske skodespelet på Nationaltheatret (1905). Myllarguten var glad i ein dram eller fleire, og det gjekk gale med kjerring, barn og hus. I skodespelet heiter hovudpersonen Torgeir, kona sitt namn er Aud. Eldegard døydde i 1950; året då Bertrand Russell frå Storbritannia fekk nobelprisen i litteratur.»

Ingerid Skarstein skriv: «Takk for fin oppgåve, det var artig å lese om dette stykket og historia til Sigurd Eldegard som flytta frå Årdal til hovudstaden og etter kvart vart teatersjef på Det Norske Teatret.»

Bjørn Myrvang skriv: «Artig oppgåve denne gongen. Eg hadde ikkje høyrt om skodespelet før. Skammeleg!»

Desse fann fram til Fossegrimen på oppgåve 1630: John Olav Johnsen, Eli Winjum, Ingerid Skarstein, Lise Haaland, Paul Henrik Hage, Skeisebibliotekaren i LASK, Ingebjørg Sogge, Vigdis Hegna Myrvang, Fritjof Lampe, Ragnhild Eggen, Laurits Killingbergtrø, Bjørn Myrvang, Jorunn Øxnevad Lie, Eli Hegna, Per Trygve Karstensen, Inger Anne Hammervoll, Inger Merete, Kirsti og Grete, Magnhild Reisæter, Olav B. Larsen, Olav Holten, Jan Alfred Sørensen, John Dag Hutchison, Gunnlaug og Tor Inge på Gullhaugen, Gunnar Bæra, Else Gjesdahl Sørensen, Reidar Birkeland, Audun Gjengedal, Eirik Holten, Folke Kjelleberg, Sigrun Gjengedal Ruud, Nils Farstad, Mari og Marianne, Gunnar Eide, Brita Lundeland, Thana Rongen, Anne Berit Skaarer, Ole Husby, Kjell Helge Moe, Torbjørg Langdal, Inge Strand, Marta Kløve Juuhl, Irene og Tore på Tranby, Tiril Bonnevie, Inger Margrethe Berge, Torleik Stegane og Ole G. Evensen. I dag heiter bokvinnaren Thana Rongen. Gratulerer!

Klok på bok 1632

Drømmeaktig atmosfære, musikken nede fra salen, beatlesmelodier svømte i tobakksrøyken, og en og en setning flagrende: Picasso voldsomt overvurdert… romanen er død… er blitt så dritlei dette eksistensialistiske preiket… de diktene hans er fullstendig impotent naturlyrikk… jeg mener nå for min del at den franske roman nouveau… om du ser på Proust, Kafka og naturligvis Robbe-Grillet… og forresten, hva skal vi med naturlyrikk… tydeligvis fullstendig ferdig…

Sitatet er frå s. 178 i boklækjarutgåva (1992). På originalspråket kom fyrste utgåva av romanen i 1990. Forfattaren var fødd i eit år då nobelprisen i litteratur ikkje vart delt ut. Kan hende finn du løysinga fyrst etter leggjetid. Før eg godkjenner svaret, vil eg vete namnet på far til forteljaren i boka. Send namn på far til forteljar, namn på forfattar og tittel på verk til klok@dagogtid.no. Svarfristen er til og med 30. juni.

Medikus Libri