Litteratur
Å gå på vatnet i ein blå draum
– Alt er så sterkt no som døden er så nær. Og eg drøymer så mykje og så intenst, ei natt drøymde eg at eg gjekk på vatnet!
Tordis Ørjasæter er 97 år gamal og reflekterer rundt det å bli eldre, om litteratur, og dagane som går, og tida som har gått.
Foto: Mari Parelius Wammer / Cappelen Damm
Den siste koronavåren intervjua eg Tordis Ørjasæter. Også då var ho aktuell med ny bok, om temaet som har engasjert henne i mange tiår, omsorga for «annleisbarna». Nokre år før hadde ho skrive I hodet på en gammel dame. Då visste ho ikkje kva det var å bli gamal, seier ho no, ho var enno ikkje nitti. Men, som nittisjuåring, har ho eitt og anna ho vil ha sagt om alderdomen, difor den nye boka Stadig fortsetter jeg å leve.
– Eg var veldig i tvil om eg skulle skrive ei ny bok. Men ein forfattar kan ikkje late vera å skrive når noko blir veldig aktuelt. Eg håpar denne boka kan vere viktig for andre som er i den same alderen, eller for dei som har gamle slektningar. Det er ikkje så mange som ytrar seg om det å bli så gamal, om hjelpeløysa ein kjenner på, til dømes. Men eg vil òg få fram noko om alt det gode ved alderdomen, for det er mykje.
Sansar sterkare
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
