Litteratur
Kva er det med Jon Fosse?
Når Jon Fosse er blitt eit verdsnamn, kjem det både av at han har treft ein streng i menneskesinnet med sine kvardagsnære skildringar, og av at «tidsånda» har vore på hans side.
Frå framsyninga av Sønnen på Hålogaland Teater.
Foto: Marius Fiskum
Nokre paradoks svever over denne forfattarskapen. Han blir spelt og lesen i alle verdsdelar, likevel er det mange som ikkje kan tenkje seg å lese ei Fosse-bok, eller som legg boka frå seg etter få sider. Og kor mange er det som vil sjå teaterstykka hans? Likevel er han universell? Kva er det i så fall som gjer litteraturen hans universell?
Den viktigaste forklaringa er sjølvsagt kvalitet, men det åleine er ikkje nok. Mest opplagt er nok tematikken og personane han skildrar. Det var med scenetekstane han først vann seg eit internasjonalt namn. Mange må openbert kjenne seg att i det kvardagslege livet Fosse skildrar i stykka sine. Han har opplagt råka ein streng i menneskesinnet med si røyndomsnære dramatisering av vårt moderne liv. Dei første stykka hans kom på ei tid då skrik og hyl, vald og utagering hadde dominert mykje av den europeiske teaterscena. Tidsånda var truleg rett for eit alternativ, ei ny vending mot det indre, det reflekterande og stille.
Verdslitteratur
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
