Litteratur
Lyden av litteratur
Stadig fleire historier finn vegen til oss gjennom eit par hovudtelefonar. Kva gjer det med litteraturen, og kva gjer det med oss?
Folk lyttar stadig meir til lydbøker, først og fremst gjennom strøymetenester.
Foto: Thomas Brun / NTB
I haustferien fekk eg endeleg lese ein bestseljar eg lenge har tenkt på å lese, Min skyld av Abid Raja. Ikkje fordi eg kunne sitje meir i godstolen enn vanleg, men fordi eg skulle måle ein trappeoppgang. Så når eg skriv «lese», vil ikkje det eigentleg seie «lese», men «høyre». Eg høyrde boka innlesen av forfattaren sjølv, så lenge ho varte, i seks timar og 46 minutt. Det viste seg å vere omtrent den tida det tok å måle to strøk.
Kvifor skriv eg om dette? Fordi all statistikk viser at eg ikkje er åleine. For stadig fleire av oss er ikkje bøker noko ein først og fremst set av tid til å lese, men like mykje noko ein lyttar til på bussen, ved kjøkkenbenken eller når ein, som eg nett har gjort, målar vegger. Lydbøker gjer tidsklemma mindre og husarbeidet lettare.
Litteratur vert lydspor til livet vårt, slik musikk lenge har vore det. Lyden vert den nye teksten og øyra dei nye auga. Utviklinga er i ferd med å endre bokmarknaden. Endrar ho også litteraturen, kva vi les, og måten vi tek han inn på?
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
