Soniske meditasjonar

Pauline Oliveros var ein av dei viktigaste amerikanske komponistane og kunstnarane innanfor eksperimentell musikk i det førre hundreåret. Ho var ein pioner innan elektronisk musikk, og utvida bruk av trekkspelet som instrument og lydkjelde.

Eg hadde gledd meg til å oppleve henne på konsert, rettnok på ein skjerm, direktesend via Skype, på platesleppet for albumet Botanikk i november i fjor. Diverre døydde ho, 83 år gamal, berre nokre få dagar før, og ensemblet, leia av komponist Else Olsen S., gjorde i staden om platesleppet i Tårnsalen i Bergen til ein minnekonsert til ære for den banebrytande musikaren.

Fri improvisasjon

Oliveros vart fødd i 1932 i Houston i Texas. Ho voks opp med alt frå country, cajun og swing til klassisk orkestermusikk. Ho lærte seg å spela trekkspel i tenåra, og alt seksten år gamal hadde ho bestemt seg for å verta komponist. Ho utdanna seg ved University of Houston, men flytta etter ei stund vidare til San Francisco, der ho gjekk på college i tillegg til å undervisa og spela i ulike samanhengar. Ho studerte mellom anna i lag med komponist og kollega Terry Riley, og dei eksperimenterte tidleg med fri improvisasjon.

collage

Ho var òg tidleg ute med å laga collage med tapemaskinar og modulærsyntar, og ho utforska ulike måtar å manipulera lydkjelder på. Ho fann alternative teknikkar til å komponera for kor, med mellom anna verket Sound Patterns frå 1962.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare