Diktet
«Alt som 23-åring stig Nanna Schwengaard fram som formmeister i pakt med den nyromantiske tidsånda.»
Kven var denne Nanna Schwengaard (1878–1975) som melde si interesse for Olav Nygard midt i flokken av nynorske vestmenn, i ei tid der lyrikkinteressa i stor grad var knytt til språktilhøyrsle? Målfolk flokka seg om nynorske skaldar, medan riksmålsfolk las poetar som heller drakk «brændevinet» enn «den tykke fede rømmen» – som det heiter hjå Olaf Bull.
Schwengaard kom frå ein stad langt unna Fjell-Noreg, frå Kragerø. Men ho høyrer til same generasjon som Nygard og Olaf Bull. Alt som 23-åring stig ho fram som formmeister i pakt med den nyromantiske tidsånda, med «Mismod», prenta i Urd 5. januar 1901. Slik lyder ei strofe: «Kjære, I Smaablomster, hør, hvad jeg beder:/ Giv mig et Trøsteord med, thi jeg græder!/ Ak, I Smaasødskend, hvem gav Jer at smile/ uden at tvile?»
Ein månad seinare kjem det eit motdikt, signert E.W.G.: «Hvorfor mismodig i Ungdommens Dage?/ Hvorfor se Livet saa mørkt og saa tungt? (…) Efter din Vinter der kommer en Sommer,/ mange har ventet længer end du./ Søg under Sneen og du finder Blommer». Forfattaren var Ernst Wessel Gregersen, brigader i Frelsesarmeen. I andre nummer av Urd finn vi hyllestdikt til Sigbjørn Obstfelder – det er tydeleg kven som er inspirator for dei unge kvinnene som skriv for bladet.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
