Ord om språk
«Blokk har vore nytta om stabben folk vart halshogne på.»
Teikning: May LInn Clement
Strengt teke skulle denne spalta ha vore skriven med blokkbokstavar. Bladstyraren hadde nok blokkert eit slikt framlegg, so då får skrivaren freista å blokka ut dei ville påhitta sine. Ei eller anna form for blokkdanning vert det her same kva.
Me kom ikkje snøgt ut frå startblokka i dag, men alle skjønar at emnet er blokk. Opphavet er omstridt. Mange ordbøker nemner at blokk kan henga i hop med bjelke og bolk. Det me kan seia for visst, er at blokade og blokkera kjem av blokk. Ordet Blokksberg, derimot, er ei folkeleg omlaging av fjellnamnet Brocken og har ikkje noko med blokk å gjera.
Hovudtydinga til blokk er ‘stort (og firkanta) stykke av sterkt eller hardt emne’. Me har betongblokker, isblokker og lecablokker, til dømes. Suppeblokker er mindre og veikare, men blokker er dei like fullt. Kraftblokk kunne ha vore einstydande med kraftplugg. I staden er det eitt av mange blokk-ord som har med heisemekanismar å gjera. Det tyder ‘vinsj til å hala inn not med’.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
