Diktet
Diktet: Tore Elias Hoel
Foto via Wikimedia Commons
Kor har det vorte av Tore Elias Hoel frå Harstad, busett i Bodø, fødd 1953, omtala for fleire ungdomsbøker – han leverte to språkmedvitne, venstreorienterte diktsamlingar i 1979 og 1981, Å fange en hval og Presidentens ro, men seinare har han forsvunne frå poesien?
Første dikt i debutsamlinga opnar sterkt: «I det tjuende århundre har dikta nærma seg det uunngåelige./ Og om også dette diktet skal makte si historiske oppgave/ så må det lenger ned enn dette hvite papiret og deg eller meg./ Dette diktet kan allerede her nevne de tre orda ris, brød og vann./ Her berører diktet det interkontinentale språket i dag.»
Det forundrar at denne sterke opptakten ikkje leidde til ytterlegare poesi. Derimot skreiv han – og no var han gått over til nynorsk – seks ungdomsromanar 1988–2005, med handling i Nairobi, Gdansk og Paris, som vart lagde merke til. For romanen Glasskula fekk han den nordnorske Blix-prisen i 2003. EDB i dagens dikt tyder «elektronisk databehandling».
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
