Frå historia
Ein blome i branntomta
«Eidsvold 1814» måla av Oscar Wergeland 70 år etter grunnlovsforsamlinga og gjeven i gåve til Stortinget i 1885.
Foto via Wikipedia
Europa er ein verdsdel med ei historie som er rik på katastrofar. Det starta tidleg i den historia som er kjend.
Europa vart folkesett av innvandrarar, kvar dei no kom ifrå. Det vart kamp om jord. I det historikarane kallar folkevandringstida, var det ulike folk som jaga kvarandre og tok land frå kvarandre. Alle greidde seg ikkje. Mange er gløymde, ute av historia.
Så dukka stormaktene opp, persarriket austafor og romarriket i vest. Dei, og hærane deira, kom til å forme Europa. Persarane vart jaga heim, og romarriket overtok mykje av Europa.
Då romarriket gjekk i oppløysing, gjekk europearane laus på kvarandre, som dei sidan har gjort.
Store europeiske krigar kom: trettiårskrigen, napoleonskrigane, eit par såkalla verdskrigar i nyare tid. Europa vart, gong etter gong, nedbrend og nedtrakka.
Noreg låg lenge i utkanten av den europeiske dramatikken. Krigane skjedde ikkje på norsk jord, om vi ser bort frå lokale skandinaviske grannekrigar, med grannar i sør og aust.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
