Frå ei anna verd
EM-eufori
Det norske damelandslaget etter å ha vunne sitt fyrste EM. F.v. trenar Leif-Erik Stabell, Torild Heskje, Gunn Tove Vist, Bodil Nyheim Øigarden, Liv Marit Grude, ikkje-spelande kaptein Anne-Lill Hellemann, Marianne Harding og Ann Karin Fuglestad.
Foto: Torild Heskje
Fotball er ikkje ein interessant sport i mine augo. Om eg ser ein kamp, endar eg ofte med å sitere det oppriktige spørsmålet til ei eldre dame på Hølonda i Melhus: «Kunne dei ikkje berre hatt kvar sin ball?»
Likevel vart eg glad då eg på mystisk vis hamna på såkalla fotballpub ein kveld nyleg, og vart vitne til at Tyrkia slo Austerrike 2–1 i fotball-EM. Eg følte at Tyrkia sårt trong denne oppturen, etter at dei dagen før møtte Noreg i det viktige EM-et, nemleg bridge-EM: Der vart sluttresultatet 50–0 til Noreg.
Det er ille, men ikkje fullt så ille som det høyrest ut til. Omrekna til såkalla vinnarpoeng, altså poenga som faktisk blir ståande i samanlagttabellen, gjev ein differanse på 50 «internasjonale matchpoeng» resultatet 19,16–0,84. Det maksimale ein kan få ut av ein kamp, er 20 vinnarpoeng, då får motparten 0.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
