Ding XVII
Den 17. verdsmeisteren, Ding Liren, i godt humør i lag med den 13. verdsmeisteren, Garri Kasparov, under ei turnering i Romania denne veka.
Foto: Lennart Ootes
Ding Liren såg ikkje ut som ein verdsmeister då 21-åringen og det kinesiske laget vart «olympiske meistrar» (i sjakksporten er nemninga «olympiade» innarbeidd, men heilt malplassert) i Tromsø i 2014. Eg sat i OL-studioet i NRK og fekk æra av å intervjua gullvinnaren direkte på TV.
Røysta var så låg og tempoet så lågt at eg la orda i munnen hans. Fyrst sa eg på engelsk kva eg trudde han ville seia, så sette eg orda mine om til norsk. Seansen var TV-fagleg veik, men det var umogleg ikkje å få sympati for den smålåtne kinesaren.
Fire år seinare, i 2018, vann Kina og Ding nok eit OL-gull. Dette var ei fantastisk tid for Ding. Mellom august 2017 og november 2018 spela han 100 parti på rad mot verdseliten utan tap. (Rekorden vart seinare slegen av Carlsen).
Ding var òg god i 2019. I Sinquefield Cup det året, den sterkaste turneringa saman med Norway Chess, tapte korkje Carlsen eller Ding noko parti. Dei delte sigeren, men Ding vann omspelet i lynsjakk. Det var det fyrste omspeltapet til Carlsen på 13 år.
På denne tida kunne Ding ha utfordra verdsmeisteren om krona, men så kom korona. Pandemien tok nesten knekken på kinesisk toppsjakk. Kinesarane kunne ikkje spela. Dei kunne ikkje gå ut av huset og hadde dårleg internett. I netturneringar mot Carlsen & Co måtte dei konkurrera midt på natta som følgje av tidsskilnaden. Toppspelaren Wang Hao (f. 1989) la opp. Stjerneskotet Wei Yi (f. 1999), som lenge var rekna som ein potensiell verdsmeister, miste motivasjonen.
Ding var òg deprimert, og hadde berre spela fire parti på eit halvt år då han kunne få plass i kandidatturneringa sumaren 2022. Eit formelt aktivitetskrav frå Fide før turneringa var på 30 konkurranseparti. Ding hadde berre éin månad på seg, men spela 26 parti på rappen lokalt i Kina og kom seg vidare. Resten er historie.
Ding er ein populær verdsmeister i sjakkeliten, men han er framleis eit stykke unna nivået frå 2017–2019. Ingen skjønar heilt korleis han kunne slå Jan Nepomnjasjtsjij i årets VM-kamp utan å vera på sitt beste.
Kinesarane spelar annleis enn oss i Vesten og Aust-Europa. Dei er konkrete, fantastiske til å rekna variantar, men ingen skjønar eigenleg kva dei skjønar av sjakkspelet.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal meister i sjakk.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Ding Liren såg ikkje ut som ein verdsmeister då 21-åringen og det kinesiske laget vart «olympiske meistrar» (i sjakksporten er nemninga «olympiade» innarbeidd, men heilt malplassert) i Tromsø i 2014. Eg sat i OL-studioet i NRK og fekk æra av å intervjua gullvinnaren direkte på TV.
Røysta var så låg og tempoet så lågt at eg la orda i munnen hans. Fyrst sa eg på engelsk kva eg trudde han ville seia, så sette eg orda mine om til norsk. Seansen var TV-fagleg veik, men det var umogleg ikkje å få sympati for den smålåtne kinesaren.
Fire år seinare, i 2018, vann Kina og Ding nok eit OL-gull. Dette var ei fantastisk tid for Ding. Mellom august 2017 og november 2018 spela han 100 parti på rad mot verdseliten utan tap. (Rekorden vart seinare slegen av Carlsen).
Ding var òg god i 2019. I Sinquefield Cup det året, den sterkaste turneringa saman med Norway Chess, tapte korkje Carlsen eller Ding noko parti. Dei delte sigeren, men Ding vann omspelet i lynsjakk. Det var det fyrste omspeltapet til Carlsen på 13 år.
På denne tida kunne Ding ha utfordra verdsmeisteren om krona, men så kom korona. Pandemien tok nesten knekken på kinesisk toppsjakk. Kinesarane kunne ikkje spela. Dei kunne ikkje gå ut av huset og hadde dårleg internett. I netturneringar mot Carlsen & Co måtte dei konkurrera midt på natta som følgje av tidsskilnaden. Toppspelaren Wang Hao (f. 1989) la opp. Stjerneskotet Wei Yi (f. 1999), som lenge var rekna som ein potensiell verdsmeister, miste motivasjonen.
Ding var òg deprimert, og hadde berre spela fire parti på eit halvt år då han kunne få plass i kandidatturneringa sumaren 2022. Eit formelt aktivitetskrav frå Fide før turneringa var på 30 konkurranseparti. Ding hadde berre éin månad på seg, men spela 26 parti på rappen lokalt i Kina og kom seg vidare. Resten er historie.
Ding er ein populær verdsmeister i sjakkeliten, men han er framleis eit stykke unna nivået frå 2017–2019. Ingen skjønar heilt korleis han kunne slå Jan Nepomnjasjtsjij i årets VM-kamp utan å vera på sitt beste.
Kinesarane spelar annleis enn oss i Vesten og Aust-Europa. Dei er konkrete, fantastiske til å rekna variantar, men ingen skjønar eigenleg kva dei skjønar av sjakkspelet.
Atle Grønn
Atle Grønn er internasjonal meister i sjakk.
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.
Papiravisa