Svarttrasten om vinteren
Vaksen svarttrasthann i svart med knallgult nebb.
Foto: Sveinung Lindaas
Seinhaustes og tidleg vinter – svarttrastsongen er borte frå Noreg ei stund. Ein del individ har reist sørover, eit fleirtal til Dei britiske øyane og resten mot Danmark, Nederland, Tyskland eller Frankrike. Dei som ikkje har drege, er her og overvintrar i Noreg, så langt nord som i Troms. Då syng dei som oftast ikkje.
Men i år opplevde eg ein uventa svarttrastsolo i Botanisk hage i Oslo 29. desember. Fuglen song for full hals under perlemorskyer, rett før dei skulle verte viska bort av natta. Tru om det milde vêret i førjulstida og romjula, eller dei kunstige lysa i byen, hadde vekt songen ut av vinterdvalen? Tidleg marsmånad plar vere tidspunktet for dei fyrste heilhjarta songane hos denne arten.
Sjølv når songen er borte, inneheld vinterrepertoaret mange lydar. Desse er til stades om sommaren òg, men dei fleste druknar i alt det lydlege som går føre seg då. Sjølv når han er utan song, misser ikkje svarttrasten den kraftfulle stemma si: Han er framleis i stand til å ytre det eksplosive alarmropet, som kan bryte vinterstilla som ein hysterisk latter medan fuglen lettar og flyg vekk frå det han oppfattar som ein fare.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
