Nasjonalteater i stadig nye akter
Kultur- og likestillingsminister Lubna Jaffery la fram utgreiinga frå Statsbygg om vidare arbeid med rehabilitering av Nationaltheatret.
Amanda Pedersen Giske / NTB
Fredag 28. juni la kultur- og likestillingsminister Lubna Jaffery fram utgreiinga frå Statsbygg om vidare arbeid med rehabilitering av Nationaltheatret. På pressekonferansen understreka ho kor viktig Nationaltheatret har vore som ein leiande kunstinstitusjon, og at målet er å halde på denne posisjonen i framtida.
Nationaltheatret, som vart teikna av arkitekt Henrik Bull, stod ferdig i 1899 og var for lite alt då. Ei utviding av teateret har vore diskutert sidan 1930-åra. Etter ein brann i 1980 vart det rehabilitert, men ikkje modernisert. Ei utviding vart diskutert då den nye jarnbanetunnelen vart bygd i 1990-åra, men forkasta. I byrjinga av 2000-talet kom to tilstandsanalysar, i 2012 vedtok regjeringa å setje i gang ei utgreiing, og i 2014 vart det tilrådd full rehabilitering av bygningen, noko som òg innebar leiting etter alternative scener i byggjeperioden.
Ti år seinare lanserer Statsbygg tre alternativ: Tullinløkka-løysinga med ei ny, moderne scene med plass til 500 og ei biscene med plass til 200 i eit nybygg under Tullinløkka, og med bruk av Nasjonalgalleriet som publikumsareal og til støttefunksjonar for teateret. I dei to delte løysingane ligg hovudscena i den gamle teaterbygningen og biscenene utanfor sentrum. Tullinløkka-løysinga er kostnadsrekna til 9,75 milliardar kroner, men ingen av alternativa er kvalitetssikra enno.
Tida er overmoden for å rehabilitere den freda bygningen som har hyst Nationaltheatret i 125 år, men er det den rette staden for eit moderne teater? Det Norske Teatret flytta inn i nytt hus i 1985, Den Norske Opera & Ballett i 2008 – begge med ein lang veg fram til betre spelerom. Sjølv med ein svimlande kostnad og lang byggjetid er det vanskeleg ikkje å sjå at løysinga med eit nytt teaterhus er den beste for å gjere Nationaltheatret til ein leiande kunstinstitusjon for framtida.
Tiril Rem
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Fredag 28. juni la kultur- og likestillingsminister Lubna Jaffery fram utgreiinga frå Statsbygg om vidare arbeid med rehabilitering av Nationaltheatret. På pressekonferansen understreka ho kor viktig Nationaltheatret har vore som ein leiande kunstinstitusjon, og at målet er å halde på denne posisjonen i framtida.
Nationaltheatret, som vart teikna av arkitekt Henrik Bull, stod ferdig i 1899 og var for lite alt då. Ei utviding av teateret har vore diskutert sidan 1930-åra. Etter ein brann i 1980 vart det rehabilitert, men ikkje modernisert. Ei utviding vart diskutert då den nye jarnbanetunnelen vart bygd i 1990-åra, men forkasta. I byrjinga av 2000-talet kom to tilstandsanalysar, i 2012 vedtok regjeringa å setje i gang ei utgreiing, og i 2014 vart det tilrådd full rehabilitering av bygningen, noko som òg innebar leiting etter alternative scener i byggjeperioden.
Ti år seinare lanserer Statsbygg tre alternativ: Tullinløkka-løysinga med ei ny, moderne scene med plass til 500 og ei biscene med plass til 200 i eit nybygg under Tullinløkka, og med bruk av Nasjonalgalleriet som publikumsareal og til støttefunksjonar for teateret. I dei to delte løysingane ligg hovudscena i den gamle teaterbygningen og biscenene utanfor sentrum. Tullinløkka-løysinga er kostnadsrekna til 9,75 milliardar kroner, men ingen av alternativa er kvalitetssikra enno.
Tida er overmoden for å rehabilitere den freda bygningen som har hyst Nationaltheatret i 125 år, men er det den rette staden for eit moderne teater? Det Norske Teatret flytta inn i nytt hus i 1985, Den Norske Opera & Ballett i 2008 – begge med ein lang veg fram til betre spelerom. Sjølv med ein svimlande kostnad og lang byggjetid er det vanskeleg ikkje å sjå at løysinga med eit nytt teaterhus er den beste for å gjere Nationaltheatret til ein leiande kunstinstitusjon for framtida.
Tiril Rem
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.