Musikk
Bak scenen
Ein ny tv-dokumentar slepper sjåaren inn i Bruce Springsteens øvingslokale.
I dokumentarfilmen seier Bruce Springsteen at han vil halde fram med å spele tre timars konsertar.
Foto: Disney +
Korleis er det eigentleg skrudd saman, dette maskineriet, korleis fungerer alt så perfekt? Dei som fortumla har funne vegen ut frå konsertområdet etter ei av Bruce Springsteen sine maratonøkter og stilt seg dette spørsmålet, ør av lukka som brusar gjennom folkemengda, vil kunne få nokre svar om dei ser Road Diary, ein ny fjernsynsdokumentar om turnésirkuset som omgir artisten og hans høgt elska E Street Band.
Regissør Thom Zimny har hatt tilgang til Springsteens inste krins og det ein vel kan kalle Springsteen-industrien fleire gonger før, og leverer det som vert forventa både av dei som bestiller og av publikum – ei stødig, velfrisert, interessant framstilling som kjem eksklusivt tett på aktørane, utan store overraskingar.
Perfeksjonist
For Road Diary vil det seie at vi får vere med inn i lokalet og sjå Springsteen og bandet øve før dei siste verdsturneane gjekk i gang. Heilt først er dei smårustne etter årevis med pandemi, men desto større er tørsten etter å spele og å vere mellom folk. Springsteens omhyggelege arbeid med å forme settlista får plass, og det overraskar ikkje at mannen er perfeksjonist alt frå første stund.
Ingenting er tilfeldig, for dei som måtte tru det. Ein konsert er også ei forteljing, får vi høyre – om kven hovudpersonen er no, i denne fasen av livet. Rekkjefølgja til songane utgjer til saman eit større narrativ, og dette rammar også inn Road Diary, på sitt vis. Sjølv om denne tenkjemåten har kjenneteikna Springsteen som konsertartist lenge, har han vorte spissa av showet han gjorde på Broadway, kveld etter kveld.
Parallelt med dette postpandemiske utgangspunktet fortel filmen om eit konsertliv som har vart i fem tiår, og godbitane, både når det gjeld arkivopptak og anekdotar, er ikkje få. Heilt først var bilane knapt køyrbare, overnattingane var kummerlege, og saksofonist Clarence Clemons (1942–2011) steikte egg og bacon til heile gjengen til frukost. Det er lenge sidan no, gitt! Slik vert Road Diary også ei forteljing om venskap, kameratskap og speleglede, og ikkje minst, etter kvart som fansen også slepp til i siste del av filmen, om det unike fellesskapet som omgir Springsteen-turneane.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
