God tur!

«Wenn jemand eine Reise tut, so kann er was erzählen.» Ja, så sa diktaren Matthias Claudius for ikring 250 år sidan. Utsegna er framleis sann, den som har lagt ut på ei reise, får eitkvart å fortelje. Men det treng ikkje berre vera reiser i geografien.

Ein som veit det ekstra godt, er Ingvar Ambjørnsen. Han er dessutan ein meister i å formidla just dette, ikkje minst i samtaleboka Alf van der Hagen har gjort med han, basert på ni samtaler mellom to ekstremt vel budde og oppdaterte herremenn gjennom lange kveldar i Hamburg. Og just ved at dei to er så klåre og tydelege i kunnskapen om temaet, vert det lett og forvitneleg for lesaren å vera med også på reisa gjennom livet og den store og mangslungne forfattarskapen til Ambjørnsen.

Ei sentral oppleving

Her er litt, akkurat passeleg mykje, frå oppveksten i Larvik, og med ei skilsetjande oppleving i sentrum, ei hending utan openberre fysiske koordinatar, nemleg ein slags transe han brått kom inn i då han var sju eller åtte år gamal. Ambjørnsen meiner at denne opplevinga har vore sentral for han, og det er absolutt truverdig, i det minste for denne lesaren, som hadde liknande opplevingar sjølv i same alder. Kan hende er ein ekstra kjenslevar i den delen av livet, eller så er medvitet omsider så pass utvikla at ein først då forstår at den kjensla er noko spesielt.

I ein inngåande samtale med Ambjørnsen er rusrøynsler ikkje til å komma utanom, og han har fleire slike enn dei fleste. Ei anna sak er at han har klart seg utan å ta skade av rusen, for vel er han no svært sjuk av kols, men rusen har ikkje sett spor, han er gnistrande klår i tanken og kan fortelje livfullt og interessant både om korleis bøkene vart til, og om detaljar i tilknyting til dette.

Mykje Elling

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare