Bok
Borande sjukdomsdikt
Neddempa kjensler er grunnleggjande hovudtrekk i diktinga til Rune Christiansen.
Rune Christiansen har skrive tolv diktsamlingar og ei rekke romanar.
Foto: Baard Henriksen
Mykje tyder på at sorga er eit viktig tema i norsk samtidspoesi, og det er eigenleg ikkje merkeleg, for sorg er ei kjensle, og kjenslene er med på å definera oss som menneske. Å kjenna sorg inneber at ein kjærer om noko eller nokon, at ein har omsorg for eigen eller andres eksistens.
I Jeg går i sorg mediterer Rune Christiansen, ein av våre sentrale samtidspoetar, over mora sin kamp med den fryktelege sjukdomen demens. Christiansen protokollfører med stø hand sjukdomens nådelause gang, og det vert teikna eit nært og kjærleg bilete av ei mor som langsamt vert borte.
Poesien har frå gamalt vore rekna som ein sjanger der kjenslene mest genuint kjem til uttrykk, men Christiansen er heilt klart klassisk orientert, og ingen romantikar. Så han er ikkje ein mann av store ord; tvert om er grunntonen gjennomgåande forsonleg, neddempa og mild:
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
