Musikk
Ditt første andedrag er eit skrik
På plata All Born Screaming vender St. Vincent tilbake til, og reindyrkar, det som for mange har definert det kunstnarlege uttrykket hennar.
St. Vincent er artistnamnet til Annie Clark.
Foto: Alex Da Corte
Kvifor er det ein fest å lytte til St. Vincents nye album, All Born Screaming? Kvar skal ein byrje?
Kanskje med «Violent Times», som kjem vel halvvegs i plata: Eit veritabelt trøkk i blåsarar og gitarar dreg deg inn, idet røysta til Annie Clark skildrar søvnlause netter tyngde av dødsangst. Samstundes løftar ho fram biletet av dei vidgjetne leivningane frå Pompeii, der to menneskekroppar omfamnar kvarandre – det siste dei gjer før dei andar ut i vulkanutbrotet, som tok fleire tusen menneskeliv.
Ingen andre lagar musikk heilt som dette.
Eld og oske
Eld og oske er sentrale motiv på All Born Screaming, som innleier sin første mørke halvdel med flammane frå helvete («Hell Is Near») og mobiliserer eit slags håp midtvegs, som plata til slutt kraftfullt skal munne ut i med tittelsporet.
Tre år har gått sidan den elegante retroplata Daddy’s Home, men denne utgåva av St. Vincent er nok nærare den vi kjenner frå det beste albumet hennar, St. Vincent (2014), og oppfølgjaren Masseduction (2017). I dette tilfellet inneber dette ei revitalisering, ei tilbakevending til det som er essensen i denne artistens uttrykk.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
