Eit varsla sjølvmord

To systrer som elskar kvarandre, fyller lerretet. Men berre ei stund. For den eine systera skal ta livet av seg, og den andre systera skal ikkje lenger gjera noko for å hindra henne i det. Det norske ordet for trigger warning er traumevarsel, om du skulle tenka at dette var på sin plass no.

Dødsfin

Det har vore mykje dokumentert død i det siste, og då siktar eg ikkje til alle verdas krigar, men filmsidene i Dag og Tid. Eg melde sist veke den sterke Ukjent landskap, og no trur eg det har toppa seg for ei stund med denne vekas Søstre elsker evig. Filmar blir jo ikkje laga i eit vakuum, så kanskje det seier noko om kva me som publikum taklar, og kva me føler me bør takla.

Berøringsangst er nok eit ord i tida, men på ingen måte mellom Wilde og Marin. Dei vitsar mens dei grin – ein mistar ikkje personlegdommen sjølv om ein er både deprimert, suicidal og bipolar, som Marin påpeikar. Men ho sit der og vil ikkje leva, det kjennest så tungt og så mørkt, og det blir vanskeleg å le med, for i løpet av kort tid så er ho død. Og eg kan jo ikkje trøysta meg med at det berre er på film, heller.

Problemstilt

Tematisk tangerer Søstre elsker evig dette med aktiv dødshjelp, noko eg finn eg kan støtta i både teori og praksis, men som kjennest absurd og problematisk like fullt, og særleg når ein får det så midt i fleisen som her. Skjønar me betre at folk vil enda livet når dei er fysisk sjuke enn psykisk?

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare