Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

FilmMeldingar

Høgspent judokamp

Iransk politikk og internasjonal idrett skapar sitrande spenning i Tatami.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Leila (Arienne Mandi) er på det iranske i judolandslaget i VM i 2019, men den viktigaste kampen i denne filmen skjer utanfor matta.

Leila (Arienne Mandi) er på det iranske i judolandslaget i VM i 2019, men den viktigaste kampen i denne filmen skjer utanfor matta.

Foto: Juda Khatia Psuturi / Another World Entertainment

Leila (Arienne Mandi) er på det iranske i judolandslaget i VM i 2019, men den viktigaste kampen i denne filmen skjer utanfor matta.

Leila (Arienne Mandi) er på det iranske i judolandslaget i VM i 2019, men den viktigaste kampen i denne filmen skjer utanfor matta.

Foto: Juda Khatia Psuturi / Another World Entertainment

2704
20241115
2704
20241115

Drama

Regi: Zar Amir Ebrahimi, Guy Nattiv

Tatami

Med: Arienne Mandi, Zar Amir Ebrahimi, Jamie Ray Newman
Kinofilm

Det iranske judolandslaget for kvinner kjem til Tbilisi i Georgia for å delta i VM i 2019. Leila (Mandi) kan ta gull. Trenaren Maryam (Ebrahimi) verkar nervøs. I kulissane lurer lumske menn som har ordre frå Ali Khamenei om å få Leila til å spele skadd, i tilfelle ho må møte ei israelsk utøvar. Familien hennar heime i Iran feirar kvar kamp, medan spenninga stig politisk og sportsleg.

Lagsport

Regissørane Zar Amir Ebrahimi og Guy Nattiv har sydd saman ein stram og intenst spennande film. Ein skjønar fort at valet av smalformat og svart-kvitt har ein funksjon i lag med kjapp klipp og nærgåande, ustabilt kamera. Klaustrofobien, uvissa og truslane frå skuggar, tribunar og telefonar er kvelande. Blandinga av politisk spel og idrettsdrama fungerer glitrande. Det er likevel ingen tvil om at den viktigaste kampen skjer utanfor tatamien, altså matta. Eg held pusten etter kvart som innsats og risiko aukar.

Iransk-chilenske Arienne Mandi fortener medalje for hovudrolla. Ho har fysikken og intensiteten i blikket, med blanding av raseri, frykt og trass. I rolla som Maryam får Zar Amir Ebrahimi den mest komplekse rolla, i skvis mellom ein brutal stat og stønad til idrettsutøvaren med fridomstrong. Stjerna frå Holy Spider (2022) får på framifrå vis fram dei vekslande kjenslene. Det er ikkje sikkert kven Maryam skal vere lojal mot.

Amir Ebrahimi er like sterk i skodespel som i regigrep. Regien deler iranaren med israelske Guy Nattiv, som sist stod for trauste Golda (2023). Medforfattar Elham Erfani spelar jamvel assistenttrenar. Ho skal ha sin del av æra for effektiv forteljing og rike perspektiv.

Kamplyst

Tatami er ein fiksjonsfilm, men det finst nok av historier som minner om dramaet rundt Leila. To eksempel er judoutøvar Saeid Mollaei og taekwondostjerna Kimia Alizadeh, som båe hoppa av frå Iran. Tallause fleire tilfelle er mindre kjende, men nokre minnest sikkert truslane mot det iranske landslaget i fotball under VM i Qatar under protestane i heimlandet.

Tatami levnar ingen tvil om viljen og evna iranske styresmakter har til å kue iranarar også utanfor landet, og å bruke truslar mot familiar i heimlandet for å øve psykologisk press. Ein kjenner dei klamme hendene til regimet i kvar scene. Filmen hyllar rebelske iranarar, men fungerer òg utmerkt som politisk spenningsfilm. Slikt engasjerer. Eg får lyst til å skrike «kvinne, liv, fridom».

Håkon Tveit

Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Drama

Regi: Zar Amir Ebrahimi, Guy Nattiv

Tatami

Med: Arienne Mandi, Zar Amir Ebrahimi, Jamie Ray Newman
Kinofilm

Det iranske judolandslaget for kvinner kjem til Tbilisi i Georgia for å delta i VM i 2019. Leila (Mandi) kan ta gull. Trenaren Maryam (Ebrahimi) verkar nervøs. I kulissane lurer lumske menn som har ordre frå Ali Khamenei om å få Leila til å spele skadd, i tilfelle ho må møte ei israelsk utøvar. Familien hennar heime i Iran feirar kvar kamp, medan spenninga stig politisk og sportsleg.

Lagsport

Regissørane Zar Amir Ebrahimi og Guy Nattiv har sydd saman ein stram og intenst spennande film. Ein skjønar fort at valet av smalformat og svart-kvitt har ein funksjon i lag med kjapp klipp og nærgåande, ustabilt kamera. Klaustrofobien, uvissa og truslane frå skuggar, tribunar og telefonar er kvelande. Blandinga av politisk spel og idrettsdrama fungerer glitrande. Det er likevel ingen tvil om at den viktigaste kampen skjer utanfor tatamien, altså matta. Eg held pusten etter kvart som innsats og risiko aukar.

Iransk-chilenske Arienne Mandi fortener medalje for hovudrolla. Ho har fysikken og intensiteten i blikket, med blanding av raseri, frykt og trass. I rolla som Maryam får Zar Amir Ebrahimi den mest komplekse rolla, i skvis mellom ein brutal stat og stønad til idrettsutøvaren med fridomstrong. Stjerna frå Holy Spider (2022) får på framifrå vis fram dei vekslande kjenslene. Det er ikkje sikkert kven Maryam skal vere lojal mot.

Amir Ebrahimi er like sterk i skodespel som i regigrep. Regien deler iranaren med israelske Guy Nattiv, som sist stod for trauste Golda (2023). Medforfattar Elham Erfani spelar jamvel assistenttrenar. Ho skal ha sin del av æra for effektiv forteljing og rike perspektiv.

Kamplyst

Tatami er ein fiksjonsfilm, men det finst nok av historier som minner om dramaet rundt Leila. To eksempel er judoutøvar Saeid Mollaei og taekwondostjerna Kimia Alizadeh, som båe hoppa av frå Iran. Tallause fleire tilfelle er mindre kjende, men nokre minnest sikkert truslane mot det iranske landslaget i fotball under VM i Qatar under protestane i heimlandet.

Tatami levnar ingen tvil om viljen og evna iranske styresmakter har til å kue iranarar også utanfor landet, og å bruke truslar mot familiar i heimlandet for å øve psykologisk press. Ein kjenner dei klamme hendene til regimet i kvar scene. Filmen hyllar rebelske iranarar, men fungerer òg utmerkt som politisk spenningsfilm. Slikt engasjerer. Eg får lyst til å skrike «kvinne, liv, fridom».

Håkon Tveit

Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Opprørssoldatar ved ei brennande kiste i mausoleet til Hafez al-Assad, som styrte Syria frå 1970 til han døydde i 2000. Mausoleet til den tidlegare diktatoren står i landsbyen Qardaha i Latakia-provinsen nordvest i landet.

Opprørssoldatar ved ei brennande kiste i mausoleet til Hafez al-Assad, som styrte Syria frå 1970 til han døydde i 2000. Mausoleet til den tidlegare diktatoren står i landsbyen Qardaha i Latakia-provinsen nordvest i landet.

Foto: Aaref Watad / AFP / NTB

Samfunn

I oska etter Assad

Ikkje alle i Syria jublar over at diktaturet har falle.

Per Anders Todal
Opprørssoldatar ved ei brennande kiste i mausoleet til Hafez al-Assad, som styrte Syria frå 1970 til han døydde i 2000. Mausoleet til den tidlegare diktatoren står i landsbyen Qardaha i Latakia-provinsen nordvest i landet.

Opprørssoldatar ved ei brennande kiste i mausoleet til Hafez al-Assad, som styrte Syria frå 1970 til han døydde i 2000. Mausoleet til den tidlegare diktatoren står i landsbyen Qardaha i Latakia-provinsen nordvest i landet.

Foto: Aaref Watad / AFP / NTB

Samfunn

I oska etter Assad

Ikkje alle i Syria jublar over at diktaturet har falle.

Per Anders Todal
Ein mann trakkar på ein plakat av Bashar al-Assad i Damaskus.

Ein mann trakkar på ein plakat av Bashar al-Assad i Damaskus.

Foto: Amr Abdallah Dalsh / Reuters / NTB

KommentarSamfunn
Cecilie Hellestveit

Uviss lagnad for Syria

Det store spørsmålet no er kva som vil skje framover i Syria, etter at opposisjonen overraskande fort tok over heile det regimekontrollerte Syria nesten utan militær motstand.

Andrea Bræin Hovig og Tayo Cittadella Jacobsen i rollene som Marianne og Tor, som møtest på Nesoddferja.

Andrea Bræin Hovig og Tayo Cittadella Jacobsen i rollene som Marianne og Tor, som møtest på Nesoddferja.

Foto: Arthaus

FilmMeldingar
Brit Aksnes

Leiken kjærleik

Alle gode ting er faktisk tre, om du lurte på om trilogien til Dag Johan Haugerud held heilt til mål.

Finansminister og leiar for Senterpartiet Trygve Slagsvold Vedum på landsstyremøtet i år. Partiet har falle kraftig på dei nyaste meiningsmålingane.

Finansminister og leiar for Senterpartiet Trygve Slagsvold Vedum på landsstyremøtet i år. Partiet har falle kraftig på dei nyaste meiningsmålingane.

Foto: Thomas Fure / NTB

Samfunn
Sofie May Rånes

– Populisme er ikkje noko å vere redd for

Trass i dårlege meiningsmålingar har statssekretær Skjalg Fjellheim trua på at Senterpartiet har den beste politikken for Noreg.

Lysspel på fasaden av Notre-Dame 6. desember,  fem og eit halvt år etter brannen som la katedralen i ruinar.

Lysspel på fasaden av Notre-Dame 6. desember, fem og eit halvt år etter brannen som la katedralen i ruinar.

Foto: Sarah Meyssonnier / Reuters / NTB

Feature

Frå oskehav til lysfest

PARIS: Notre-Dame kan atter bevege, forkynne og forføre.

Bjørn Kvalsvik Nicolaysen
Lysspel på fasaden av Notre-Dame 6. desember,  fem og eit halvt år etter brannen som la katedralen i ruinar.

Lysspel på fasaden av Notre-Dame 6. desember, fem og eit halvt år etter brannen som la katedralen i ruinar.

Foto: Sarah Meyssonnier / Reuters / NTB

Feature

Frå oskehav til lysfest

PARIS: Notre-Dame kan atter bevege, forkynne og forføre.

Bjørn Kvalsvik Nicolaysen

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis