Musikk
Kino utan film
Det går an å høyre musikken først og sjå filmen etterpå.
Regissør Ryusuke Hamaguchi vart inspirert av naturen der komponisten Eiko Ishibashi bur.
Foto: Neopa Inc. / Incline
Kva bilete framkallar dette? Spørsmålet gjer seg gjeldande i møtet med komposisjonar med suggestive titlar som «Fether», «Smoke» og «Deer Blood». Det kjennest som eg allereie er på veg inn i stemningane og forteljingane i Evil Does Not Exist, den nye spelefilmen til Ryusuke Hamaguchi, utan å ha sett eit sekund. Ein viktig del av universet er nemleg allereie tilgjengeleg: Eiko Ishibashis formative lydspor.
Der vekslar musikken mellom det medrivande melodiske (tittelsporet) og det ambiente og abstrakte, med innslag av moderne orkestermusikk og kunstmusikk. Nok ein gong er Jim O’Rourke med, og Ishibashis uttrykk er til å kjenne att frå tidlegare utgivingar – ikkje minst lydsporet til Hamaguchis Drive My Car (2021), som eg skreiv om på desse sidene då det kom ut på plate.
Rik lydproduksjon
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
