Musikk
Med draghjelp frå Inderberg
Jazz: Andreas Dreier avsluttar Ahmad Jamal-trilogien.
Det er få forunnt å vera ein musikarars musikar også blant den yngre garden av jazzmusikarar her til lands, men John Pål Inderberg har ein heilt unik posisjon. Gjennom jazzlinja i Trondheim (eller Institutt for musikk ved Noregs teknisk-naturvitskaplege universitet (NTNU), som det formelt heiter) har han vore mentor og inspirator for mange jazzmusikarar in spe. Inderberg er ein av dei fremste improvisatorane me har.
At Dreier opplever det som ein draum som går i oppfylling å få høve til å laga plate med Inderberg, er ikkje vanskeleg å skjøna. Resultatet er blitt nett så bra som det er lov å håpa på eller drøyma om. Av dei sju låtane er fire skrivne av Dreier, to av Villmow, og «Ahmad’s Waltz» er skriven av Ahmad Jamal, sjølvsagt. Dreier har gjort det til ei oppgåve å få fram seint 1950-talstrioen til Jamal gjennom to tidlegare plater. I denne samanhengen kan dette sjåast på som avslutninga på ein trilogi.
Musikken skil seg frå forgjengarane ved at her er det hovudsakleg originalkomposisjonar på menyen, og – viktigast av alt – Inderberg er hovudsolist. Dette er ikkje det som på engelsk vert kalla ein «blowing session». Arrangementa er enkle, men elegante og blir framførte med konduite.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
