Meisterleg framføring
Spelet til Olav Wernersen er ei samansmelting av underhaldning, kunst og imponerande handverk.
Trekkspelmusikk
Olav Wernersen:
Innspillinger fra 1953 til 1988
Aksent
«Trekkspelmusikk» er sjølvsagt ingen sjanger. Men det er likevel typisk for mykje av det som har vorte spelt på dette instrumentet, musikk som ikkje passar heilt inn i etablerte sjangrar som «jazz», «folkemusikk» eller «pop». Også dei mange trekkspelvitsane stadfestar at dette instrumentet ofte hamnar i ein merkverdig posisjon mellom «høg» og «låg» smak. Og framleis er det slik at nokre av dei fremste nolevande trekkspelarane våre – som til dømes Frode Haltli og Stian Carstensen – meistrar eit stort repertoar av stilartar og ikkje utan vidare lèt seg kategorisera.
Olav Wernersen (1936–2006) var òg ein slik sjangeroverskridande musikar, men det som særpregar desse nyrestaurerte opptaka, er at det er opplagd underhaldningsmusikk, med smektande melodiar, svingande rytmar og småfrekke akkordar. Her smeltar element frå gamaldans, swingjazz og fransk tradisjonsmusikk saman, og spelet (på knappetrekkspel) er ekstremt virtuost samstundes som det er lett og elegant. I tillegg medverkar fleire framståande jazzmusikarar, som bassisten Håkon Nilsen, gitaristen Finn Westbye og trommeslagaren Jon Christensen.
Wernersen vaks opp i Østfold, vart først kjend som «barnestjerne», gjorde det godt i trekkspeltevlingar og vart etter kvart kjend som revymusikar, radioartist og studiomusikar. Men seinare studerte han også kontrabass, harmonilære og kontrapunkt i Stockholm, og vart buande i Sverige resten av livet.
Mange av melodiane på plata er kjende svisker som «Domino», «Bluesette» og «Smoke gets in your eyes», men dei fleste komposisjonane er skrivne av Wernersen sjølv. Denne samlinga av innspelingar (dei fleste frå 1950- og 60-åra) er eit viktig kulturhistorisk dokument som viser at det ikkje treng vera nokon motsetnad mellom folkeleg underhaldning og musikalsk handverk på svært høgt nivå.
Sigbjørn Apeland
Sigbjørn Apeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Trekkspelmusikk
Olav Wernersen:
Innspillinger fra 1953 til 1988
Aksent
«Trekkspelmusikk» er sjølvsagt ingen sjanger. Men det er likevel typisk for mykje av det som har vorte spelt på dette instrumentet, musikk som ikkje passar heilt inn i etablerte sjangrar som «jazz», «folkemusikk» eller «pop». Også dei mange trekkspelvitsane stadfestar at dette instrumentet ofte hamnar i ein merkverdig posisjon mellom «høg» og «låg» smak. Og framleis er det slik at nokre av dei fremste nolevande trekkspelarane våre – som til dømes Frode Haltli og Stian Carstensen – meistrar eit stort repertoar av stilartar og ikkje utan vidare lèt seg kategorisera.
Olav Wernersen (1936–2006) var òg ein slik sjangeroverskridande musikar, men det som særpregar desse nyrestaurerte opptaka, er at det er opplagd underhaldningsmusikk, med smektande melodiar, svingande rytmar og småfrekke akkordar. Her smeltar element frå gamaldans, swingjazz og fransk tradisjonsmusikk saman, og spelet (på knappetrekkspel) er ekstremt virtuost samstundes som det er lett og elegant. I tillegg medverkar fleire framståande jazzmusikarar, som bassisten Håkon Nilsen, gitaristen Finn Westbye og trommeslagaren Jon Christensen.
Wernersen vaks opp i Østfold, vart først kjend som «barnestjerne», gjorde det godt i trekkspeltevlingar og vart etter kvart kjend som revymusikar, radioartist og studiomusikar. Men seinare studerte han også kontrabass, harmonilære og kontrapunkt i Stockholm, og vart buande i Sverige resten av livet.
Mange av melodiane på plata er kjende svisker som «Domino», «Bluesette» og «Smoke gets in your eyes», men dei fleste komposisjonane er skrivne av Wernersen sjølv. Denne samlinga av innspelingar (dei fleste frå 1950- og 60-åra) er eit viktig kulturhistorisk dokument som viser at det ikkje treng vera nokon motsetnad mellom folkeleg underhaldning og musikalsk handverk på svært høgt nivå.
Sigbjørn Apeland
Sigbjørn Apeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Stoltenberg I-regjeringa på Slottsplassen. Dåverande statsminister Jens Stoltenberg og utanriksminister Thorbjørn Jagland står fremst.
Foto: Jarl Fr. Erichsen / NTB
Venstrepopulisme på norsk – en refleksjon
«Ved markedsrettingen og privatisering ga venstresiden delvis fra seg det som hadde vært dens kjennemerke, nemlig å mobilisere staten til fordel for folk flest.»
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.