Røft og lunt på same tid
Bandet til Ingebrigt Håker Flaten har mange flotte kvalitetar.
Ingebrigt Håker Flaten hyllar trompetaren Jaimie «Breezy» Branch på albumet som er kalla opp etter henne.
Foto: Ziga Koritnik
Jazz
Ingebrigt Håker Flaten (Exit) Knarr:
Breezy
Erik Kimestad Pedersen, trompet; Mette Rasmussen, altsaksofon; Karl Hjalmar Nyberg, tenor- og sopransaksofon; Oscar Grönberg, piano; Jonathan F. Horne, gitar; Ingebrigt Håker Flaten, bass; Olaf Moses Olsen, trommer; Joakim Rainer Petersen, synth (4,5); Oddrun Lilja Jonsdottir (3).Sonic Transmissions Records
(Exit) Knarr var tittelen på tingingsverket som Ingebrigt Håker Flaten leverte til Vossa Jazz i 2021. Med den nye utgjevinga, Breezy, har han halde på verktittelen som bandnamn, og besetninga er delvis som i 2021. Plata er ei hylling til den amerikanske trompetaren Jaimie «Breezy» Branch, som Flaten spelte saman med ein heil del. Ho døydde brått for vel to år sidan.
Uansett kva som skjer rundt han, uansett kva tempo og uansett kor han er på gripebrettet, så er Flaten klokkeklar i lydbiletet med ein kombinasjon av solid autoritet og lun sving. Eg har alt spelt plata tallause gonger og kjem attende til nettopp denne fascinerande leiarskapen.
Komponistpotensialet viste han tydeleg på nemnde tingingsverk, og her følgjer han opp med fem nye låtar som i tillegg til eigenverdien også er «utskytingsrampar» for mange sterke solistiske bidrag. Nettopp denne kombinasjonen av det skrivne og det improviserte, der ensemblet ofte skapar eit dramatisk skiftande bakteppe til djerve solistiske ytringar, er med på å gjera plata til ei kjelde til stadig nye oppdagingar. Både i stil og temperament varierer dei solistiske bidraga sterkt, og det gjev ikkje meining å dra fram den eine framfor den andre.
Flaten er tydeleg forankra i ein moderne amerikansk jazztradisjon som utvikla seg på 1960-talet med eit tyngdepunkt i Chicago, men han søkjer også inspirasjon frå afrikansk musikk. Han kombinerer det tilbakelente med det på tåballane aggressive. Flaten held lydarane i ande.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Ingebrigt Håker Flaten (Exit) Knarr:
Breezy
Erik Kimestad Pedersen, trompet; Mette Rasmussen, altsaksofon; Karl Hjalmar Nyberg, tenor- og sopransaksofon; Oscar Grönberg, piano; Jonathan F. Horne, gitar; Ingebrigt Håker Flaten, bass; Olaf Moses Olsen, trommer; Joakim Rainer Petersen, synth (4,5); Oddrun Lilja Jonsdottir (3).Sonic Transmissions Records
(Exit) Knarr var tittelen på tingingsverket som Ingebrigt Håker Flaten leverte til Vossa Jazz i 2021. Med den nye utgjevinga, Breezy, har han halde på verktittelen som bandnamn, og besetninga er delvis som i 2021. Plata er ei hylling til den amerikanske trompetaren Jaimie «Breezy» Branch, som Flaten spelte saman med ein heil del. Ho døydde brått for vel to år sidan.
Uansett kva som skjer rundt han, uansett kva tempo og uansett kor han er på gripebrettet, så er Flaten klokkeklar i lydbiletet med ein kombinasjon av solid autoritet og lun sving. Eg har alt spelt plata tallause gonger og kjem attende til nettopp denne fascinerande leiarskapen.
Komponistpotensialet viste han tydeleg på nemnde tingingsverk, og her følgjer han opp med fem nye låtar som i tillegg til eigenverdien også er «utskytingsrampar» for mange sterke solistiske bidrag. Nettopp denne kombinasjonen av det skrivne og det improviserte, der ensemblet ofte skapar eit dramatisk skiftande bakteppe til djerve solistiske ytringar, er med på å gjera plata til ei kjelde til stadig nye oppdagingar. Både i stil og temperament varierer dei solistiske bidraga sterkt, og det gjev ikkje meining å dra fram den eine framfor den andre.
Flaten er tydeleg forankra i ein moderne amerikansk jazztradisjon som utvikla seg på 1960-talet med eit tyngdepunkt i Chicago, men han søkjer også inspirasjon frå afrikansk musikk. Han kombinerer det tilbakelente med det på tåballane aggressive. Flaten held lydarane i ande.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Foto via Wikipedia Commons
«Ørjasæter var fyrst god ven med diktarbroren sin frå Gudbrandsdalen, men så fekk han høyre ting om Aukrust som skar han 'gjenom hjarte som eit tvieggja sverd'.»
Han heitte John Guillot, men skifta namn til Johnnie Allan og blei pub-rockar.
Arkivet: For tida framstår ikkje USA som det lova landet, men hausten for 50 år sidan var Elvis Presley på hitlistene i USA og England med «Promised Land»
Mogleg trasé for jarnbane mellom Narvik eller Bjørnfjell til Tromsø.
«Tanken om å realisera tog til Tromsø gjennom Sverige er på ingen måte ny.»
Daniel Sommer, Johannes Lundberg og Arve Henriksen.
Foto: Kristin Lidell
Fint nordisk samarbeid
Her er det ikkje spor av langhalm.
Polakkane er skumle bridgespelarar. Her frå avslutningsseremonien under World Bridge Games i Buenos Aires nyleg.
Foto: Poli Zolto / World Bridge Federation
Dąbrowskis masurka
For to veker sidan vann Polen gull i det som uformelt blir kalla bridgens olympiade, i Buenos Aires.