Film
Overflatebehandling
Forsvunnet har forsvinnande lite på hjartet til å gje seg ut for å vera så hjartevarm.
Roos (Lodeizen) og mor hennar (de Brauw) pirkar i sår frå barndommen.
Foto: Storytelling Media
Den nederlandske reportasjefotografen Roos (Lodeizen) tek ein pause frå jetsetlivet for å besøka mora (de Brauw) og veslebroren Bengt (Hanssen) som bur ein stad i Innlands-Noreg. Ho vil òg ligga litt med den gamle flammen sin (Oftebro), driva isfiske og omsider pirka i gamle sår frå barndommen.
Uengasjerande
La meg starta med å seia at eg mislikar filmar som er overtydelege. Forsvunnet er aldeles ufatteleg overtydeleg. Forholdet mor/dotter er superanstrengt, kjærleiken mellom storesyster/veslebror er superfantastisk og sexen med eksen er superorgastisk, trass i at dei ligg på plastmatter baki ein innrøykt, gamal varebil. Mykje av filmen fell på Roos. Også ho er så påteken naturleg at det skal mykje til for at det ikkje verkar motsett. Innstudert avslappa er vanskeleg å dra i land. Og så kardinalsynda (for å bruka eit omgrep like klisjéaktig som store delar av filmen): Det er skikkeleg kjedeleg å sjå på.
Moll
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
